donderdag 4 juni 2015

In de leer bij Dirk Martens

We kennen allemaal wel het standbeeld op de Grote Markt
van Dirk Martens of de "zwette maan".
Maar wie was dat en wat deed hij?


Wij gingen op onderzoek en zetten zijn werk voort.

Vlieg je even mee met onze teletijdmachine?


Boeken in de oudheid?

In de tijd van de Egyptenaren werden al boeken geschreven. Voor het papier werden papyrusbladeren gebruikt. Die werden aan elkaar geplakt en er ontstond een boek. 
De Romeinen gebruikten perkament of huiden van kalveren, geiten of schapen. 
Hiervan werden bladen geknipt en aan elkaar gebonden. 

Schrijven deden ze met een ganzenveer. Wist je dat de beste veren van de poep van de gans komen?

Hoe was het in de middeleeuwen?


Boeken werden vroeger met de hand geschreven en prachtig versierd. Gouden randjes, mooie tekeningen, het kon niet op. Dit werd gemaakt door monniken in een abdij. Dat duurde zeer lang. 

In 1455 drukte de Duitser Johannes Gutenberg voor het eerst machinaal een bijbel. Deze bijbel bestond uit 643 bladzijden die uit losse letters waren opgebouwd. Hiervoor bestonden boekdrukken uit paginablokken. De tekst werd zo uitgesneden dat je een afdruk kreeg. Het grote nadeel hiervan was dat fouten moeilijk aangepast konden worden. Nu hoefde er bij een fout alleen maar een letter te worden vervangen.
Gutenberg 


Eigenlijk was dit afgekeken van de Chinezen. 
Zij deden dit al enkele eeuwen voor ons.
Onze Dirk Martens, een Aalstenaar trok naar Venetiƫ en leerde daar de knepen van het vak.
In 1473 keerde hij terug naar Aalst om er een drukatelier te starten.
In onze streken  was hij de eerste die boeken drukte. Dit gebeurde in het Latijn. 
Hij vond het ook belangrijk dat boeken voor iedereen toegankelijk waren en niet enkel voor de rijken.

Een Aalstenaar om fier op te zijn!

Wij keerden 540 jaar terug in de tijd en 

onder het goedkeurend oog van Dirk Martens gingen ook wij aan de slag.


Eerst een woordje uitleg:
 






 Dan werd Mohamed getransformeerd in baas 'Dirk Martens'. Hij zag die job wel goed zitten.
 Seda werd meesterknecht 'Jacobus'. 
Oei, met al die inkt! 

Zal zij dat wit hemd kunnen proper houden?
 


Even een spannend moment. Werd Rayane een inktmannetje?



Gelukkig niet!




 We zetten onze naam in het letterbakje. Dit moest in spiegelschrift.





Dan werd het letterbakje in de drukpers geplaatst.


En met man (vrouw) en macht moesten we duwen en trekken.



 








 





















 
Theodora Martens zag 
dat haar knechtjes goed werk leverden.

En nu terug met de teletijdmachine naar onze elektronische tijd.


Geen opmerkingen: